Muńcuł Ujsoły – szlak zielony zimą

Drugi dzień Świąt spędziliśmy tradycyjnie na szlaku. Co roku w okresie świątecznym wybieramy się w  góry  w poszukiwaniu zimy. I tym razem misja zakończyła się sukcesem! Wybraliśmy się na wycieczkę w  Beskid Żywiecki  na szczyt Muńcuł   należący do  grupy Wielkiej Raczy .  Szlak zielony,  którym wędrowaliśmy ma swój początek w niewielkiej wsi noszącej nazwę  Ujsoły  –  Dolina Danielki.  Wybierając tę trasę należy przygotować się na liczne podejścia.  Różnica wzniesień ,  którą trzeba pokonać, aby dostać się na  Muńcuł  to  ponad 600 metrów.  My nie żałujemy! Bajeczne warunki, które panowały na szlaku w dniu naszej wycieczki wynagrodziły nam trud wędrówki.

Trasa: Ujsoły (szlak zielony) – Polana Szczytówka – Hala na Muńczole – Muńcuł – powrót tym samym szlakiem Data:  26 grudzień 2020 

Dystans:  około 10 km

Czas trwania:  około 3:30 h (sam przemarsz z sześcioletnim dzieckiem, zimowe warunki)

Minimalne wzniesienie:   554 m

Maksymalne wzniesienie:   1155 m

Parametry z aplikacji Google Fit

Z  Bielska – Białej   do  wsi Ujsoły  mamy do przejechania samochodem około 45 kilometrów. Drogi, jak na świąteczny dzień były doskonale przejezdne oraz niezakorkowane. Na miejscu byliśmy przed godziną 10:00.

Ujsoły parking

Samochód zostawiamy przy  zielonym szlaku –  ulica Danielki .  Parking jest bezpłatny.  Poza nami oraz jednym autobusem nie było tu żadnego innego pojazdu. Tak samo na szlaku nie narzekaliśmy na tłumy – mijali nas pojedynczy turyści.

Z bagażnika wyciągamy sanki, zakładamy plecaki i ruszamy w drogę. Z parkingu skręcamy od razu w prawo – obok drewnianej chaty, na której wisi drogowskaz informujący nas, że na  Muńcuł  powinniśmy dotrzeć za  1 godz. 45 min.  Nam dojście do celu zajęło nieco więcej czasu ze względu na wędrówkę z dzieckiem oraz na panujące na szlaku zimowe warunki.Następnie przechodzimy przez mostek prowadzący nad  potokiem Danielka.  Kierujemy się szeroką drogą w górę.Po wyjściu pod ‚górkę’ skręcamy w prawo i po chwili wchodzimy na drogę leśną. 

Po wejściu do lasku  szlak zielony  zaczyna piąć się w górę. I do tego trzeba się już przyzwyczaić, ponieważ większa część drogi na szlaku będzie wymagała od nas wysiłku oraz przebierania wysoko nóżkami 😁 W drugi dzień Świąt po szlaku płynął potok przez co było dość ślisko.

0.70 km droga łagodnieje (nie ma się co cieszyć – tylko na moment 😉).

Po chwili droga z szerokiej zamienia się na wąską, prowadzącą przez tunel idący między drzewami iglastymi.

Po około 150 metrach (0.85 km) ścieżka znowu zaczyna iść w górę. Na tym odcinku mamy możliwość podziwiania widoków na leżące na przeciwko szczyty  Beskidu Żywieckiego.  Po chwili znowu wędrujemy wąskim tunelem między drzewami iglastymi.Robimy chwilę przerwy na odpoczynek. Dobrze, że mamy ze sobą sanki – przynajmniej jest gdzie usiąść 😁Po kilometrze (od parkingu) nasz  zielony szlak  staje się jeszcze bardziej stromy i wymagający.

Po 200 metrach (1.20 km) wychodzimy z wąskiego tunelu na polankę, która porośniętą jest młodymi drzewkami. Przy dobrej widoczności jest tu widok na pobliskie szczyty.

Po chwili  szlak zielony  naturalnie skręca w prawo i dalej wędrujemy wąską, prostą drogą. Na drzewie dostrzegamy strzałkę, która informuje nas, że szlak będzie szedł w lewo. Ponownie wchodzimy na szeroką leśną drogą.Na szlaku jest coraz więcej świeżego śniegu, przez co idzie się coraz ciężej. Trzeba przyznać, że z każdym krokiem było coraz bardziej bajkowo. Po 100 metrach  znaki zielone  zawijają naturalnie w prawo.

Mamy za sobą 2 km – wychodzimy na kolejną, niedużą polankę, wzdłuż której pniemy się w górę. Na polanie wieje mroźny wiatr. Tutaj spotykamy pierwszą turystkę z przesłodkim psiakiem. Następnie wchodzimy w las i droga zaczyna schodzić lekko w dół.

Polana Szczytówka

Po 200 metrach (2.20 km) naszym oczom ukazuje się kolejna polana nosząca nazwę  Szczytówka,  na której są zabudowania. Muszę przyznać, że jest to idealne miejsce do zamieszkania. Normalnie rozciągają się stąd ładne widoki na  Beskid  – niestety my mamy ograniczoną widoczność przez sypiący śnieg. Kierujemy się wzdłuż polany, droga jest wygodna, momentami schodzi leciutko w dół. Śnieg zacina coraz to mocniej po twarzy, a wiatr jest coraz bardziej mroźny. 

2.80 km – dostrzegamy oznaczenie na drzewie, że  szlak zielony  będzie skręcał w lewo. Wchodzimy do lasku, w którym droga idzie w górę.Po około 100 metrach (2.90 km) wychodzimy na otwartą przestrzeń, na szeroką drogę, która idzie dość stromo w górę. Jest tu posadzonych sporo młodych choinek. Tu dopiero odczuwamy uroki zimy. Mroźny wiatr, sypiący intensywnie śnieg…  Po 800 m (3.70 km) podejście robi się jeszcze bardziej wymagające.

Po nieco ponad 100 metrach szlak skręca w prawo i nadal pnie się stromo w górę. Świeżego śniegu jest coraz to więcej, przez co nie idzie się łatwo, ale za ta zimowa sceneria… jest przepełniona niesamowitym urokiem. 

4.30 km na chwilkę wchodzimy w las. Podejście nieco łagodnieje i doprowadza nas na  Halę na Muńczole.

Hala na Muńczole

Od parkingu w  Dolinie Danielki  pokonaliśmy około 4.60 km.  Wychodzimy na obszernej  Hali na Muńczole . Przy sprzyjających warunkach rozciąga się stąd piękny widok n a Beskidy  – Beskid Żywiecki (od  Przełęczy Glinka,  aż po  Wielką Rycerzową). Poza tym przy odrobinie szczęścia można zaobserwować również między innymi: Tatry , Niżne Tatry  czy  Małą Fatrę. Na polanie spędzamy sporo czasu, szalejąc i wygłupiając się w śniegu. To był wyjątkowo udany, rodzinny czas… ❤ To pokazuje, jak niewiele potrzeba do szczęścia…

Po dość długiej przerwie kierujemy się dalej  zielonymi znakami   w górę Polany na Muńczole.  Po chwili wchodzimy na leśną drogę.

Muńcuł

Aplikacja  GoogleFit  wskazuje, że od parkingu przeszliśmy niespełna 5 km (4.95 km).

Muńcuł  położony jest  1165 m n.p.m.  Szczyt jest całkowicie zalesiony, dzięki czemu mogliśmy na spokojnie usiąść, ochronić się przed mroźnym wiatrem, napić się ciepłej kawki oraz zjeść świąteczny, rozgrzewający barszczyk. 

Po zjedzeniu, odpoczynku na szczycie  Muńcuł schodzimy do  Doliny Danielki  tym samym  zielonym szlakiem.  W drodze powrotnej decyduję się na założenie raków. Zejścia są bardzo, bardzo strome – jest ślisko. Do domu docieramy po godzinie 16:00. Szczęśliwi, z naładowanymi bateriami już planujemy nasze kolejne, wyjście na szlak. Kto wie gdzie przywitamy Nowy Rok? 

Mam dla Was również kilka  zimowych  propozycji wycieczek po  Beskidach:

• Zimowy szlak na Potrójną
• Magurka Wilkowicka – szlak z Przegibka
• Szlak na Kotarz, Hala Jaworowa z Białego Krzyża
• Zimowy szlak na Skrzyczne
• Pilsko szlak zimą
• Przysłop Potócki szlak z Rycerek

Jeśli chcesz być na bieżąco z moimi wpisami zapraszam do śledzenia mojego bloga na Facebooku: Blog szlakowe.pl    Zapraszam również na Instagram: @greenmagpic