Spis treści

Kolejnym interesującym miejscem, które udało się nam odwiedzić podczas tegorocznego urlopu w Ustce jest owiany mroczną legendą, niewielki Stawek Upiorów leżący u podnóża wydmy. Postanowiłam opisać trasę nad Stawek Upiorów, ponieważ dojście do niego dla osób nieznających miasta sprawia nie lada problem. Szczególnie, jeśli ktoś chcąc się dostać nad staw korzysta z nawigacji w telefonie. Przerobiliśmy to na własnej skórze… ale nie narzekamy ponieważ mieliśmy okazję zobaczyć dotychczas nieodkrytą przez nas część Ustki. Za pierwszym razem nasza wycieczka skończyła się przed bramą z napisem: teren wojskowy – wstęp wzbroniony. Tym sposobem nad Stawek Upiorów dotarliśmy dopiero przy drugiej próbie znalezienia go.

Dla kogo jest ta trasa? Dla każdego kto chce odpocząć, złapać chwilę oddechu z dala od zatłoczonego miasta. Do stawu prowadzi przygotowana, wygodna ścieżka, która została zmodernizowana cztery lata temu (2017 rok). Zresztą tak samo jak teren wokół jeziorka. Sam Stawek Upiorów nie należy do dużych, nie oczekujcie za wiele, ale jest urokliwy, a dzięki legendzie jest to bardzo klimatyczne miejsce 😉

Data: 6 sierpień 2021 / 27 czerwiec 2023

Dystans: około 1 km

Trasa: Stacja kolejowa Ustka Uroczysko (Ustka Zachodnia) – Seekenmoor / Stawek Upiorów – powrót tą samą trasą

Stawek Upiorów jak trafić?

Ustka Uroczysko parking

Latarnia morska — **GPS Parkingu: 54.579914, 16.847933**

Stawek Upiorów (Seekenmoor – niemiecka nazwa) położony jest niedaleko osiedla Na Wydmie – zachodnia część Ustki. Naszą wycieczkę zaczęliśmy zaraz przy stacji kolejowej Ustka Uroczysko. Powyżej znajdziecie dokładne parametry GPS darmowego parkingu, na którym możecie zostawić swój samochód.

Z parkingu ruszamy w kierunku niestrzeżonego przejścia kolejowego na stacji Ustka Uroczysko, za którym od razu skręcamy w lewo (przy tabliczce z napisem Seekenmoor – Stawek upiorów).

Tutaj skręciliśmy w lewo 😁 Po skręcie żegnamy się z asfaltem i maszerujemy dość szeroką dróżką wzdłuż torów kolejowych. Po prawej stronie ścieżki jest natomiast ogrodzony teren wojskowy.

Po około 300 m zaczyna się drewniany podest, który kończy się praktycznie przy samym Stawku Upiorów. Ta część trasy przypadła do gustu w szczególności naszemu siedmiolatkowi.

Stawek Upiorów w Ustce

Tak jak już wspominałam, cztery lata temu teren wokół jeziorka został odrestaurowany. Na brzegu stawu jest drewniany pomost, ławeczki oraz wiata wypoczynkowa. Mimo, że staw nie należy do dużych, bo jego powierzchnia to zaledwie 32 a – to gołym okiem widać, że staw tętni życiem. Zjaw nie widzieliśmy, ale za to nie brakowało płazów (traszki, żaby). Z tablic dowiedzieliśmy się natomiast, że najczęściej spotykaną rybą w tym stawie jest szczupak, ale podobno nie brakuje w nim również karasi. Staw jest w dużej mierze pokryty rzęsą, tatarakiem.

Stawek Upiorów legenda

Jak już wiecie Stawek Upiorów ma swoją dość mroczną legendę. Występują w niej tajemnicze widma, wabiące światełka oraz obłąkane zwierzęta, które ponoć zostawały pochłonięte przez to bagienne jeziorko. Mieszkańcy omijali je wieczorami szerokim łukiem.

Poniżej zamieszczam treść usteckiej legendy, którą znajdziecie na jednej z tablic stojącej nad brzegiem stawu. Legenda mówi o woźnicy, który z jednej z usteckich tawern przewoził swojego pana – dziedzica z Lędowa z rodziną. Zmęczony całodniową pracą woźnica zwabiony przez błędne światełka oraz zjawy wpadł wraz z karocą do jeziorka. Wszyscy toną poza nim. Ten traci mowę i spisuje wydarzenia feralnej nocy na kartce. Po przeszukaniu dna jeziorka okazuje się jednak, że karocy, ani ciał nie ma. Woźnica zostaje oskarżony o morderstwo dziedzica oraz przywłaszczenie jego rzeczy. W obronie oskarżonego stanęła matka, a sędzia postanowił osobiście sprawdzić czy to co mówi woźnica o wabiących światełkach jest prawdą. Pojedyncze, migoczące światełka rzeczywiście pojawiły się nad taflą wody. To jednak nie przekonało sędziego. Cytuję: „Proponuję byśmy poszli już do domów, bowiem godzina duchów minęła. Utwierdziłem się tylko w przekonaniu, że te wszystkie straszne historie o upiorach znad tego stawu są po prostu wyssane z palca.” Zjawom się to bardzo nie spodobało, wyszły ze stawu i zaatakowały sędziego oraz jego kompanów wymuszając przy tym na nim, aby obiecał, że puści woźnicę wolno.

Właśnie dlatego bagienne jeziorko budziło wśród mieszkańców Ustki taki strach. Panowało przekonanie, że wieczorami oraz nocą trzeba trzymać się od tego miejsca z daleka.