Wielka Polana Małołącka szlak z Gronika – łatwy szlak w Tatrach

Przy okazji zdobycia naszego pierwszego w życiu  dwutysięcznika –  Kopy Kondrackiej  w Tatrach Zachodnich  chcieliśmy maksymalnie wykorzystać dzień wyjazdu do domu z  Zakopanego.  Grzechem byłoby zebrać się do domu od razu po opuszczeniu kwatery i nie skorzystać z uroków  Tatr.  Nasz czteroletni syn na własnych nogach wszedł na wspomniany powyżej  dwutysięcznik, więc trasa musiała być łatwa, nie za długa, a jednocześnie urokliwa. Wiem, wiem duże mamy wymagania 😅 Na szczęście w Tatrach nie brakuje pięknych miejsc, do których jest dość łatwo dotrzeć. Padło na  Wielką Polanę Małołącką.  Nie bez powodu, ponieważ widać z niej idealnie kawałek pasma, po którym wędrowaliśmy dzień wcześniej.

Trasa: Dolina Małej Łącki (Gronik, szlak żółty) –  Szatry (skrzyżowanie szlaków) – Wielka Polana Małołącka – powrót tą samą trasą

Data:  20 wrzesień 2018

Dystans:  6:70  km

Czas trwania:  około 1:50 h (sam przemarsz z dzieckiem w dwie strony)

Minimalne wzniesienie:  954 m

Maksymalne wzniesienie:  1226 m

Parametry z aplikacji endomondo

Gronik – parking

Spakowaliśmy torby. opuściliśmy kwaterę i ruszyliśmy w kierunku  Kościeliska  (Kiry).  Dojechaliśmy do  Gronika,  w którym nie brakuje miejsc parkingowych (w drugiej połowie września – nie wiem jak wygląda to w pełnym sezonie). My wybieramy parking znajdujący się na prywatnej posesji zaraz przy głównej drodze. Płacimy 10 zł za cały dzień postoju. Miejsce jest bardzo dobrze oznakowane, nie ma szans przegapić drogi prowadzącej do  Doliny Małej Łąki.

Ciekawostka

Jak się okazuje  Dolina Małej Łąki  jest  najmniejszą doliną podchodzącą pod samą grań Tatr.  Prowadzą z niej mało oblegane przez turystów  szlaki na Giewont  oraz na szczyty należące do  masywu Czerwonych Wierchów  (w tym naszej  Kopy Kondrackiej).

Dochodzimy do drogowskazu, który informuje nas, że od polany dzieli nas 50 minut drogi. Przy wspomnianym powyżej drogowskazie skręcamy w lewo. Po chwili docieramy do kasy  Tatrzańskiego Parku Narodowego,  w której uiszczamy opłatę w wysokości 10 zł / osoba dorosła oraz 5 zł / dziecko w wieku szkolnym (naszego synka póki co to nie dotyczy) za bilet TPN. Kierujemy się  żółtymi znakami,  które idą równocześnie z  szlakiem niebieskim.

Idziemy utwardzoną drogą leśną. Było dość ciepło jak na drugą połowę września. Na niebie było pełne słońce. Było około 11:30 mimo to w powietrzu czuć dość dużą wilgoć. Spacer urozmaica nam szum potoku noszącego nazwę –  Małołącki Potok  oraz widok licznych kaskad na szlaku.

 

Po 600 m wchodzimy na drewniany mostek. Droga póki co jest niewymagająca. Momentami pnie się lekko w górę. Na szlaku nie narzekaliśmy na tłumy.  Było przyjemnie i cicho.

Pokonaliśmy 1.80 km (od parkingu) na naszej drodze pojawia się kolejny drewniany mostek, za którym skręcamy w lewo.

Dochodzimy do skrzyżowania szlaków. Drogowskaz informuje nas, że przed nami jeszcze 25 minut dreptania  żółtym szlakiem  do polany. Skręcając przy drogowskazie w prawo można dotrzeć na  Przysłop Miętusi

Droga pnie się w górę. Niby łatwy szlak, ale po drodze nie brakuje osób, które narzekają na trudność szlaku. 2.50 km i wchodzimy na kolejny, ostatni już drewniany mostek.

Mamy za sobą 3 km naszym oczom ukazuje się tabliczka z napisem  WIELKA POLANA MAŁOŁĄCKA.

Wielka Polana Małołącka

Docieramy do celu. Wchodzimy na polanę leżącą  1164 m n.p.m.,  mijamy grupkę turystów odpoczywających przy drogowskazie. Z każdym krokiem było coraz spokojniej. Szliśmy wzdłuż polany szukając miejsca na rozłożenie koca. Z miejscem nie ma tu problemu, ponieważ polana jest obszerna. Poza jedną rodzinką z dziećmi nikt inny nie wpadł na pomysł pikniku w tym miejscu. Ludzie raczej spacerują bokiem polany.

Jako ciekawostkę dodam, że polana jest pozostałością po  jeziorze polodowcowym.  W dawnych czasach były wypasane na niej owce. Rozciągają się z niej przepiękne widoki. Doskonale widać stąd popularny  GiewontMały Giewont  oraz  urwisko Wielkiej Turni Małołąckiej.  Widoki zapierają dech w piersiach… a świadomość, że dzień wcześniej maszerowaliśmy po tych szczytach i patrzyliśmy na polanę z góry jest nie do opisania, Zielony pas widoczny na zdjęciu poniżej, to jest właśnie  Wielka Polana Małołącka  widziana z okolic  Kondrackiej Przełęczy.

Na polanie spędziliśmy sporo czasu – leniuchując… Był to wyjątkowy czas, który upłynął nam na zabawie, jedzeniu i wygłupach. Oczywiście nie nie mogło zabraknąć zakupionych na  Krupówkach oscypków.To było piękne zakończenie pobytu w  Tatrach.  Niestety wszystko co dobre – szybko się kończy. Na parking wracaliśmy tą samą drogą. Udało się nam porządnie naładować baterie.  Mimo, że emocje jeszcze nie zdążyły opaść – mogliśmy na spokojnie udać się w podróż do domu. Przed nami było kilka godzin drogi do naszego rodzinnego  Bielska-Białej

Podsumowanie

Wielka Polana Małołącka  to miejsce IDEALNE…  łatwo dostępne.  Dosłownie dla każdego! Trochę wysiłku i można nacieszyć oczy pięknymi widokami. Jest to  tatrzański szlak,  na który spokojnie można wybrać się z dziećmi. Klimat panujący na polanie jest nie do opisania, a ryczące jelenie dodają uroku temu miejscu. My na pewno odwiedzimy  Dolinę Małej Łąki zimą.  Na pewno podzielę się z Wami wrażeniami we wpisie na moim blogu.

Z przyjemnością dodam, że jest to kolejny szczyt zdobyty w akcji:  Zdobywamy Szczyty dla Hospicjum

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *