W drugiej połowie listopada ubiegłego roku postanowiliśmy wyruszyć na Czupel Wiślański, rozpoczynając trasę na Przełęczy Salmopolskiej w Szczyrku. Choć pogoda nie zachęcała do górskich wędrówek, wycieczka okazała się niezwykle udana. Szlak był niemal pusty, panował na nim spokój i cisza. Co prawda na szczycie nie mogliśmy liczyć na spektakularne widoki, ale za to gorąca herbata wypita na Czuplu smakowała wyjątkowo. To właśnie takie chwile uczą cieszyć się małymi rzeczami. Żółty szlak ze Szczyrku jest dość nietypowy, ponieważ w dużej części prowadzi w dół, co oznacza, że prawdziwy wysiłek czeka w drodze powrotnej na parking. Charakterystycznym elementem Czupla Wiślańskiego jest drewniana ławka z niedźwiedziem – idealne miejsce, by przysiąść i podziwiać panoramę Beskidu Śląskiego oraz Beskidu Żywieckiego.
Trasa: Przełęcz Salmopolska (szlak żółty) – Skrzyżowanie szlaków pod Smerekowcem (szlak zielony) – Smerekowiec – Czupel – powrót tą samą trasą
Dystans: 8,2 km
Czas trwania: 3 h
Minimalne wzniesienie: 738 m
Maksymalne wzniesienie: 934 m
Przełęcz Salmopolska parking
Z Bielska-Białej wyjechaliśmy w południe, po około 35 minutach dotarliśmy na Przełęcz Salmopolską położoną dość wysoko, bo 934 m n.p.m. Graniczy ona z miastem Wisła. Samochód zostawiliśmy nieopodal Regionalnego Zajazdu Biały Krzyż na bezpłatnym, leśnym parkingu. W sezonie letnim parking ten pęka w szwach, dlatego warto zaplanować wycieczkę na nieco wcześniejszą godzinę. Właśnie przy tym parkingu rozpoczęliśmy wędrówkę żółtym szlakiem.
Przełęcz Salmopolska szlak żółty
Przy parkingu, na którym zostawiliśmy samochód jest szlaban, to właśnie przed nim szlak żółty odbija w prawo, prowadząc przez około 300 m w dół. Następnie doszliśmy do drogi wojewódzkiej 942 biegnącej do Wisły, przeszliśmy przez jezdnię i weszliśmy na wąziutką dróżkę przez moment zabezpieczoną drewnianą barierką z łańcuchem. Jest to dość trudna przeszkoda do pokonania, szczególnie dla osób nieco mniej sprawnych fizycznie. Kierowaliśmy się w dół żółtego szlaku. Na trasie nie brakowało luźnych kamieni i wystających korzeni. Dopiero po przejściu 1,6 km napotykaliśmy pierwsze niewielkie wzniesienie – a może raczej delikatną wypukłość terenu 😉 Po kolejnych 400 metrach szlak żółty ponownie opadał w dół, co oznaczało, że w drodze powrotnej musieliśmy być przygotowani na nieco większy wysiłek.
Na około 3 kilometrze szlak żółty ponownie szedł lekko w górę, droga leśna była szeroka i wygodna.
Skrzyżowanie szlaków pod Smerekowcem – szlak żółty i szlak zielony
3.75 km – dotarliśmy do skrzyżowania szlaków pod Smrekowcem – szlaku żółtego, którym dotychczas wędrowaliśmy oraz szlaku zielonego, na który tutaj przeszliśmy. Przy drogowskazie skręciliśmy w lewo na wąską ścieżkę leśną.
Jako ciekawostkę dodam, że szlak żółty szedł ścieżką w prawo, można dojść nim na Trzy Kopce Wiślańskie (45 minut drogi).
Smerekowiec
3,2 km – wąska i niewymagająca ścieżka leśna doprowadziła nas na Smerekowiec położony 853 m n.p.m. Od drzewa, na którym przyczepiona była karteczka oznaczająca Smerekowiec szliśmy dalej prosto, ścieżka leśna zamieniła się na dość szeroką drogę, która momentami szła w górę. Na szlaku zielonym nie brakowało kałuż, które dla naszego dziesięciolatka były doskonałym pretekstem do krótkiej przerwy i chwili beztroskiej zabawy.
Porzucamy szlak zielony
3,9 km – szlak zielony odbijał w prawo. My wybraliśmy dróżkę idącą w lewo (poza szlakiem). Mieliśmy do pokonania mierzące około 200 m strome i kamieniste, momentami skalne podejście na Czupel Wiślański.
Czupel Wiślański
4,2 km – doszliśmy na Czupel Wiślański, który wznosi się na wysokość 882 m n.p.m. w Paśmie Baraniej Góry w Beskidzie Śląskim.
Na szczycie znajduje się tablica informacyjna z opisem panoramy, a także drewniana ławka z uroczym niedźwiadkiem i napisem „Wisła”. Jest tu również tabliczka oznaczająca wierzchołek, choć trzeba jej wypatrywać na drzewie. Z Czupla Wiślańskiego rozpościerają się piękne widoki na Beskid Śląski i Beskid Żywiecki. Niestety, tego dnia gęsta mgła skutecznie zasłoniła nam widoki. Na szczęście mieliśmy okazję odwiedzić Czupel Wiślański jesienią, więc mogę Wam zaprezentować, jak malownicze i urokliwe jest to miejsce przy sprzyjającej pogodzie.
Ciekawostką jest sama nazwa „Czupel”, która w Beskidach oznacza górę o ostrym wierzchołku. A skoro już o tym mowa – czy znacie najwyższy szczyt Beskidu Małego należący do Korony Gór Polski o tej samej nazwie? Jeśli nie, koniecznie zajrzyjcie tutaj: Czupel – Beskid Mały ⛰️😊
Mroźny i przeszywający wiatr nie zachęcał do dłuższego odpoczynku na wiślańskiej ławeczce z niedźwiedziem, wypiliśmy ciepłą herbatę i ruszyliśmy szybkim krokiem w stronę Szczyrku. W drodze powrotnej na parking spotkaliśmy pierwszych tego dnia turystów.
Czupel Wiślański zdjęcia – drewniana ławka z niedźwiedziem
Przed nami nieco ponad tydzień przerwy od spacerów po Beskidach, ale nie zwalniamy tempa! Już jutro ruszamy odkrywać nowe miejsca w województwie zachodniopomorskim. Kto wie, może w końcu uda nam się zobaczyć plażę pokrytą śniegiem? Mamy mnóstwo pomysłów na ten wyjazd – czas pokaże, ile z nich uda się nam zrealizować. Zapraszam do śledzenia mojego bloga!
Zapraszam do śledzenia mojego bloga na Facebooku: Blog szlakowe.pl i na Instagramie: @greenmagpic
