Kotarz i Hala Jaworowa z Brennej

Dzisiaj chcę Wam przedstawić bardzo przyjemną trasę, na którą warto wybrać się w ładny dzień. Na trasie jest sporo punktów, z których można podziwiać górskie widoki. Idąc tym szlakiem nie ma mowy o nudzie. Czeka na nas sporo urozmaiceń. Trasa jest o tyle ciekawa, że nie musimy obracać się na pięcie i wracać do centrum  Brennej tym samym szlakiem. Zdecydowanie polecam to rozwiązanie. Trasa nie należy do trudnych. Nie ma praktycznie stromych podejść, czy też niebezpieczniejszych odcinków. Samochód zostawiamy w centrum  Brennej. Nie ma problemu ze znalezieniem darmowego miejsca parkingowego, jest ich tu pod dostatkiem. Trasę udało się nam przejść dwa razy – zimą (marzec) oraz wiosną (końcówka kwietnia). Tyle, że w marcu przeszliśmy cały opisany we wpisie szlak, a końcem kwietnia doszliśmy na  Kotarz i wróciliśmy tą samą trasą.

Trasa: Brenna Centrum (szlak niebieski) – Hołcyna – Hala Jaworowa (szlak czerwony) – Kotarz   – Grabowa (szlak czarny)  – Stary Groń / Horzelica (szlak zielony)  – Brenna Centrum

Mapka oraz wykres z różnicą wniesień

Szczegóły całej opisanej trasy:

Dystans: około 19 km

Czas trwania: prawie 6 h (z dzieckiem i wózkiem)

Minimalne wzniesienie: 411 m

Maksymalne wzniesienie: 970 m

Parametry z aplikacji endomondo

Startujemy z centrum  Brennej, kierujemy się  niebieskim szlakiem ulicą Hołcyna.  Początkowo poruszamy się drogą asfaltową. Mijamy nieduży wodospad –  rzeka Brennica.

Około 1,5 km od samego centrum  Brennej znajduje się  Przystań wodna w Hołcynie. W sezonie wiosennym oraz  letnim można wynająć tu kajaki oraz rowerki wodne i rozkoszować się pięknem natury. Niestety początkiem marca zbiornik jest pusty.

Dalej idziemy cały czas drogą asfaltową wśród domów, domków letniskowych i campingów. Droga jest jak na razie łagodna. Po przejściu 1,66 km dochodzimy do parkingu, przed którym jest rozwidlenie dróg. Charakterystyczny jest tu blaszany garaż. W tym miejscu trzeba być czujnym i wybrać drogę po lewej (tą bardziej stromą). Piszę o tym, gdyż  łatwo można zgubić szlak. Przekonaliśmy się o tym na własnej skórze. Nadrobiliśmy niepotrzebnie aż dwa kilometry. Tu zaczyna się dość strome, asfaltowe podejście. Cały odcinek asfaltowy mierzy około 3,35 km. Następnie wchodzimy do lasu. Kiedy zejdzie śnieg i drzewa nie mają jeszcze liści, jest to mało urokliwy odcinek drogi. Po krótkim podejściu wychodzimy na polanę z której możemy podziwiać pierwsze, dość ładne widoki górskie, wśród których na nizinach widać jeszcze pojedyncze budynki mieszkalne. Widok z polany zimą:Widok z polany latem:

Mijamy polanę i teraz czeka nas krótkie, dość strome podejście prowadzące przez las. Po pokonaniu podejścia wchodzimy na szeroką drogę leśną. Po chwili szlak odbija stromo w lewo. Po przejściu tego stromego odcinka znowu wchodzimy na tą samą szeroką drogę. Jako ciekawostkę dodam, że można ominąć wspomniane strome podejście. Wystarczy iść cały czas szeroką drogą, łączy się ona za jakiś czas ze szlakiem (droga dłuższa, ale łagodniejsza). Korzystaliśmy z tej możliwości w maju. Droga jest bardzo przyjemna. Po przejściu niespełna 6 km docieramy na  Halę Jaworową.

Hala Jaworowa 920 m n.p.m

Dla mnie niesamowite, magiczne miejsce. W dniu naszej wycieczki pogoda nas rozpieszczała. Niebo nadawało niesamowitego klimatu krajobrazowi rozciągającemu się z  Hali Jaworowej. Mijamy tu sporo turystów, którzy zazwyczaj szybo i raźnie maszerują dalej. Wiosną można zrobić sobie tu przerwę. Rozłożyć kocyk i delektować się magią hali. Swego czasu na hali miał miejsce wypas owiec. Na zdjęciu widać stary szałas pasterki, a raczej jego ruiny.

Zaśnieżona Hala Jaworowa

Wiosenna Hala Jaworowa

Zachód słońca na Hali Jaworowej

Na jednym z drzew na  Hali Jaworowej znajduje się figurka, którą dostrzegliśmy dopiero podczas naszej drugiej wizyty na hali. 

Po przerwie maszerujemy dalej –  w górę  Hali Jaworowej.Teraz wchodzimy na leśną drogę, która jest bardzo ciekawym odcinkiem trasy ze względu na wąskie podejścia, liczne, duże skały. Jak się okazuje można ominąć tę trasę oraz jej wąskie podejścia idąc zaraz obok szlaku. Jest to spokojna droga leśna. Dość dużo osób korzysta z tej możliwości. Szczególnie osoby starsze oraz te wędrujące z dziećmi. Z  Hali Jaworowej kierujemy się  czerwonym szlakiem na Kotarz.

Kotarz 965 m n.p.m

Po przejściu około 7 kilometrów docieramy do celu. Na  Kotarzu można zjeść ciepły posiłek, napić się chłodnego piwa w  Piknik – Bar Kotarz. W marcu oraz końcem kwietnia bar był zamknięty, ale swobodnie można było usiąść przy stolikach i zjeść smaczny posiłek zabrany ze sobą z dolin, rozkoszując się pięknym górskim widokiem. Plus zimowego wypadu na  Kotarz jest taki, że na szczycie nie ma tłumów. Jak widać na zamieszczonym zdjęciu drogowskazu, ze szczytu można udać się stąd między innymi na  Malinowską Skałę czy też  Klimczok. Na ścianie baru umieszczony jest piękny cytat o górach:

…Góry tylko wtedy mają sens, gdy jest w nich człowiek ze swoimi uczuciami, przeżywający klęski i zwycięstwa. I wtedy, gdy coś z tych przeżyć zabiera ze sobą w doliny… – Andrzej Zawada

W górach wszystko smakuje inaczej. Zwykła zupa nabiera niewyobrażalnego smaku… Odpoczywamy na wspomnianych powyżej ławeczkach przy  Piknik – Bar Kotarz.

Kotarz – Ołtarz Europejski

Na szczycie  Kotarz znajduje się  Ołtarz Europejski. Jako ciekawostkę dodam, że jest to jedyny ołtarz, który został stworzony na wzór  Starożytnego Narodu Izraelskiego. Zbudowany z ogromnej ilości kamieni (mówimy tu o setkach), które na miejsce dostarczyli, bądź przesłali ludzie z całego świata. Jak widać na zamieszczonej fotografii sporo z nich zostało podpisane. W tle widać drewnianą chatkę, w której można się schronić oraz przygotować sobie posiłek. Kotarz – widok ze szczytu

Jeżeli chcesz mieć pamiątkę w postaci zdjęć krajobrazu, który rozciąga się ze szczytu  Kotarz, polecam zejście poniżej Piknik – Baru Kotarz – do samej tabliczki ZAKAZ WSTĘPU  – unikniesz kabli energetycznych w kadrze, które zdecydowanie zakłócają spokój gór. 

Grabowa

Następnie schodzimy dość przyjemną, niewymagającą ścieżką (czerwony szlak) do GRABOWEJ 907 m n.p.m.

Z  Grabowej kierujemy się  czarnym szlakiem. Mamy godzinę drogi do  Starego Gronia. Idąc dalej możemy podziwiać jeszcze  Halę Jaworową, od której coraz bardziej się oddalamy.

Stary Groń 798 m n.p.m

Muszę się przyznać, że szliśmy zupełnie nieprzygotowani na szlak. Niespodziewanie na naszej drodze stanęła drewniana  wieża widokowa znajdująca się między  Grabową a Starym Groniem. Nie należy do najwyższych w Beskidzie Śląskim, bo ma zaledwie  12 m, ale można podziwiać z niej dość ciekawe widoki. Zobaczymy między innymi  Dolinę Hołcyny i Brennicy, Skrzyczne, Równicę, pasmo Stożka oraz  Czantorii. Wieża powstała z inicjatywy  Life Beskidy. Obok wieży są tablice informacyjne na których znajdziesz ciekawostki między innymi o zwierzętach, czy ptakach zamieszkujących  Beskid oraz mapę. Poniżej zamieszczam zdjęcia zrobione z wieży.

Stary Groń wieża widokowa

Jako ciekawostkę dodam, że podczas naszej ostatniej wizyty (1.06.2019) na  Starym Groniu przeżyliśmy po raz kolejny niemałe zaskoczenie, ponieważ tuż koło wieży znajduje się  bacówka pasterska. Są również ogólnodostępne stoły oraz ławki. Muszę przyznać, że miejsce to nabrało prawdziwego górskiego klimatu. Ruszamy dalej. Ze  Starego Gronia do centrum Brennej zostało nam około 45 minut marszu. W dniu naszej wycieczki ten odcinek drogi był wyjątkowo błotnisty.Docieramy do polany,  z której rozciąga się szeroka panorama. Zobaczymy Brenną, Górki Małe,  rzekę Brennicę.Końcówka trasy to dość przyjemna droga przez las. Warto być jednak czujnym i zwracać uwagę na drogowskazy, ponieważ miejscami są kiepsko widoczne. My niestety nie zauważyliśmy oznakowania i zgubiliśmy szlak. Nadrobiliśmy kawałeczek drogi. Pogoda sprzyjała nam do samego końca wycieczki. Było ciepło i przyjemnie mimo, że na zegarkach była już prawie 16:30.

Jest to trasa, którą na pewno wybierzemy jeszcze  niejednokrotnie. Choćby dla samej  Hali Jaworowej. Jest to najbardziej klimatyczna hala w  Beskidach. Poza tym cała trasa gwarantuje nam sporą dawkę górskich widoków. Śmiało mogę napisać, że na tej wyprawie naładowałam baterie na cały tydzień!

Jeżeli interesuje Cię krótsza trasa na  Kotarz oraz  Halę Jaworową zapraszam do przeczytania relacji z naszego ostatniego, grudniowego wyjścia: Zimowy Kotarz, Hala Jaworowa z Przełęczy Salmopolskiej, Biały Krzyż, Szczyrk

Jeśli chcesz być na bieżąco z moimi wpisami zapraszam do śledzenia mojego bloga na niedawno założonej stronie na Facebooku Blog szlakowe.pl

Zapraszam również na Instagram: @greenmagpic