Trzydniowiański Wierch szlak z Doliny Chochołowskiej przez Siwą Polanę

Zbliżająca się wielkimi krokami nasza 10 rocznica ślubu była doskonałą okazją, aby udać się na  tatrzański szlak.  Tym sposobem mamy za sobą pełną przygód jednodniową wycieczkę w  Tatry,  która wiązała się oczywiście z wczesną pobudką. Do  stolicy Podhala z  Bielska-Białej  mamy nieco ponad 2 godziny drogi. Na nogach byliśmy już około godziny 2:30. Zależało nam, aby jak najwcześniej stawić się  na parkingu na Siwej Polanie.  Chcieliśmy uniknąć wędrówki w tłumie turystów zmierzających do  Schroniska na Polanie Chochołowskiej.  W planach tego dnia mieliśmy dalszą wędrówkę na  Kończysty Wierch  (2002 m n.p.m.),  ale niestety niezapowiadane opady deszczu oraz silny wiatr utrudniający wędrówkę troszkę pokrzyżowały nasze plany. Mimo to  z Tatr  wróciliśmy bardzo, ale to bardzo zadowoleni.

Trasa:  Parking Witów – Siwa Polana (szlak zielony) – Polana Huciska – Polana Trzydniówka (szlak czerwony) -Kulawiec – Trzydniowiański Wierch – powrót tą samą trasą

Data:  25 lipca 2021

Dystans:  17,2 km

Czas trwania:  około  7h (sam przemarsz z siedmioletnim dzieckiem)

Minimalne wzniesienie:  912 m

Maksymalne wzniesienie:   1758m

Uwaga! Trasa w dwie strony mierzy około 17 km – wymaga dość dobrej kondycji fizycznej, weź to pod uwagę planując wycieczkę z dzieckiem.

Dolina Chochołowska parking

Po godzinie 6:00 dojechaliśmy do  Siwej Polany.  Od razu po skręcie z głównej ulicy są parkingi w cenie  10 zł  za  cały dzień postoju.  Zostawiając tu samochód trzeba jednak trochę podejść szeroką drogą do samego wlotu  Doliny Chochołowskiej.  My  ze względu na wycieczkę z dzieckiem  oraz sporą ilość kilometrów, jaką mieliśmy pokonać pojechaliśmy dalej. Nieopodal  kasy Tatrzańskiego Parku Narodowego  jest do dyspozycji turystów dość sporych rozmiarów parking. Cena za   cały dzień postoju   na tym parkingu to  15 zł.  Przy parkingu stoją toalety ToiToi.

Dolina Chochołowska – przydatne informacje

• Możliwość przejażdżki dorożką  (mimo wszystko zachęcam Was do pieszej wędrówki 🙂 )
• Kolejka Rakoń

W sezonie letnim  kursuje tu  KOLEJKA RAKOŃ.  Pierwszy kurs  –  godzina 8:00.  Kolejka dojeżdża  do Polany Huciska  (koniec drogi asfaltowej).

• Wypożyczalnie rowerów

W sezonie istnieje możliwość wypożyczenia na miejscu rowerów.  Tatrzański Park Narodowy zezwala poruszać się rowerem  na zielonym szlaku do Schroniska na Polanie Chochołowskiej.

• Możliwość wprowadzania psów

Dolina Chochołowska  kasa Tatrzańskiego Parku Narodowego

Z parkingu ruszamy w kierunku  kasy biletowej Tatrzańskiego Parku Narodowego,   w którym zakupujemy bilety.

Ceny biletów są następujące:

• 10 zł – osoby dorosłe
• 5 zł – dzieci w wieku szkolnym

Wiszące  przy kasie Tatrzańskiego Parku Narodowego  tabliczka informują nas, że  na szlaku zielonym  należy poruszać się lewą stroną drogi.

Siwa Polana – Polana Trzydniówka

Ogólnie rzecz biorąc  pierwsza część trasy prowadząca od Siwej Polany  jest spacerowa, prosta i nie wymaga za dużo wysiłku. Przez ponad 3.50 km wędrowaliśmy asfaltem, z którym pożegnaliśmy się dopiero  po dotarciu do Polany Huciska.  Na tej części  szlaku zielonego  mija się liczne bacówki, stoiska z serkami, kawą, które o tak wczesnej godzinie były oczywiście pozamykane. Jest tu również dość duży park linowy.  Po drodze są rozstawione ławki, na których można odpocząć oraz co jakiś czas jest możliwość skorzystania z toalet typu ToiToi.

Po kilometrze  od kasy biletowej TPN  mijamy czerwoną tabliczkę z napisem:  Tatrzański Park Narodowy.  Dalej wędrujemy szeroką asfaltową drogą.

Po chwili naszym oczom ukazał się drogowskaz, na którym widniała informacja o czasie przejścia  zielonymi znakami  do  Doliny Chochołowskiej  –  1h 55min.  Na tym odcinku mijaliśmy kilka mostków prowadzących nad  Chochołowskim Potokiem.

2.60 km – po prawej stronie  szlaku zielonego  jest drewniana ławka, na której można w razie potrzeby zrobić sobie przerwę. W oddali było widać powoli  szczyty Tatr Zachodnich  (między innymi: Rakoń  i  Wołowiec).

3.50 km – na  szlaku zielonym  jest możliwość skorzystania z toalety toitoi oraz odpoczynku w wyznaczonym dla turystów miejscu.

Polana Huciska

Po około 200 metrach (3.70 km) naszym oczom ukazuje się tabliczka z napisem:  Polana Huciska – 982 m n.p.m.,  przy której znajduje się  Bacówka  oraz odbywa się  kultowy wypas owiec.  Po zrobieniu kilku zdjęć kierowaliśmy się dalej  szlakiem zielonym, który w końcu nie prowadził nas asfaltem, ale sama droga nadal nie była wymagająca… 

Po 300 metrach (4 km) przeszliśmy po moście idącym nad  Chochołowskim Potokiem.  Po 400 metrach (4.40 km) mieliśmy do  pokonania kolejny most – tym razem kamienny. Na tym odcinku można znowu odpocząć na ławeczce.

5.50 km – po prawej stronie naszej szerokiej drogi  przy Chochołowskim Potoku  jest budynek  Leśniczówki.

Po minięciu  Leśniczówki  jest drogowskaz  (skrzyżowanie szlaków),  informujący, że  do  Doliny Chochołowskiej zielonym szlakiem  jest 40 minut drogi.  Czarny   i  żółty szlak  odbija w lewo na  Iwanicką Przełęcz.  My dalej kierowaliśmy się prosto, przeszliśmy przez most, za którym była kolejna ławka. Cieszyliśmy się, ponieważ  szlak zielony  w końcu szedł leciusieńko w górę.

Polana Trzydniówka – Trzydniowiański Wierch

Polana Trzydniówka

6.20 km – doszliśmy do niewielkiej polany noszącej nazwę:  Polana Trzydniówka.  Tutaj  porzuciliśmy szlak zielony,  który odbija w prawo  na Schronisko na Polanie Chochołowskiej.  Opis dalszej trasy do Schroniska na Polanie Chochołowskiej  oraz dalej  na szczyt Grześ  znajdziesz tutaj:  Grześ szlak z Siwej Polany .

Obraliśmy natomiast  szlak czerwony,  który skręca w lewo na  Trzydniowiański Wierch.  Według drogowskazu podejście na szczyt powinno zająć 2 godziny. Tutaj w końcu mogliśmy zapomnieć o prostej drodze 💚 Ta część trasy zrobiła na nas duże wrażenie. Ku naszemu zaskoczeniu mimo wakacji  na szlaku czerwonym  naprawdę nie było tłumów.

Po skręcie w lewo nasz  czerwony szlak  przez chwilę piął się w górę kamienistą ścieżką. Następnie kamienista ścieżka zamieniła się w szeroką drogę, która szła już tylko lekko w górę.

6.50 km –  znaki czerwone  skręciły na rozwidleniu w lewo. Pod stopami mieliśmy kamienie i patyki. Po 100 m od skrętu w lewo był kawałek prostej drogi, na którym warto złapać oddech.  Następnie  szlak czerwony  ponownie piął się w górę.

Dodam, że jest to  dość stromy odcinek szlaku czerwonego,  ale po ułożonych kamieniach szło się dość wygodnie.

Na 7 km  szlak czerwony  wchodzi w las i zaczynają się strome i wysokie schody, które ciągną się przez niespełna kilometr (około 0.75 km). 

7.75 km – kończy się strome podejście leśnymi schodami i zaczyna się wędrówka na poziomie kosodrzewiny.  Szlak czerwony  robi się tu nieco łagodniejszy, ale pod naszymi butami nadal nie brakowało wystających korzeni. 

Następnie maszerowaliśmy  północnym grzbietem Trzydniowiańskiego Wierchu  noszącym nazwę  Kulawiec. Wraz z kosodrzewiną pojawiają się pierwsze widoki. Podczas wędrówki podziwialiśmy  szczyty Tatr Zachodnich  (między innymi:  Kominiarski Wierch,  Starobociański Wierch,  Grześ,  Wołowiec,  Ornak  oraz  Polanę Chochołowską). 

Zapraszam do obejrzenia krótkiego filmiku z tego odcinku trasy szlaku czerwonego:  W drodze na Trzydniowiański Wierch

Ostatnie  podejście pod Trzydniowiański Wierch  jest dość strome (na odcinku około 50 metrów).

Trzydniowiański Wierch

Trzydniowiański Wierch wysokość

8.90 km –  dotarliśmy na Trzydniowiański Wierch  położony  1758 m n.p.m.  Ze szczytu rozciąga się szeroka panorama na Tatry Zachodnie.  Widać również wynurzający się w oddali  najwyższy szczyt Beskidu Żywieckiego – Babią Górę. 

Przy sprzyjającej widoczności zobaczysz patrząc od wschodniej strony:  Błyszcz, Bystra, Starobociański Wierch, Czubik, Starobociańska Przełęcz, Dudowa Przełęcz, Kończysty Wierch, Jarząbcza Przełęcz, Raczkowa Czuba, Jarząbczy Wierch, Niska Przełęcz, Łopata, Dziurawa Przełęcz, Rohacz Ostry, Rohacz Płaczliwy, Jamnicka Przełęcz, Wołowiec, Pachola, Płaczliwe, Spalona, Zawracie, Rakoń, Łuczniańska Przełęcz, Grześ, Osobita, Przełęcz Bobrowiecka, Jamborowy Wierch, Bobrowiec, Babia Góra, Juraniowa Przełęcz, Furkaska, Hrubas, Wielkie Turnie, Kulawiec, Kominiarski Wierch, Szczerbina, Raptawicka Grań, Iwaniacka Przełęcz, Giewont, Małołączniak, Krzesanica, Ornak. Mięguszowiecki Szczyt, Rysy, Smerczyński Wierch, Krywań, Kamienista, Siwa Przełęcz, Siwy Zwornik, Gaborowa Przełęcz. 

Wiatr i deszcz dawał się nam coraz bardziej we znaki.  Stwierdziliśmy, że to nie są warunki, aby kontynuować wędrówkę  na  Kończysty Wierch  z naszym siedmiolatkiem. Jesteśmy zdania, że  góry nie uciekną,  a przynajmniej będziemy mieli pretekst, aby tu jeszcze wrócić. Poniżej prezentuję Wam krótki  filmik z zejścia z Trzydniowiańskiego Wierchu czerwonym szlakiem.

Trzydniowiański Wierch – zejście, szlak czerwony

Tymczasem trzymajcie się ciepło!

Jeśli chcesz być na bieżąco z naszymi wycieczkami zapraszam do śledzenia mojego bloga na  Facebooku:  Blog szlakowe.pl    Zapraszam również na mój  Instagram:  @greenmagpic

Zdobywamy Szczyty dla Hospicjum 2021