Tym razem zabiorę Was na wycieczkę  poza szlakiem.  Odwiedzimy wschodnie zbocza Baraniej Góry  w  Beskidzie Śląskim.  Mowa o niezbyt popularnej wśród turystów, a zarazem magicznej  Hali Baraniej,  na której znajduje się drewniana  bacówka.  Trasa, którą Wam zaproponuję jest w moim odczuciu dla każdego. Możecie się na nią wybrać  z dzieckiem,  z wózkiem,  a nawet jeśli jesteście miłośnikami jednośladów na rowerze.  Mimo, że spora część trasy wiedzie asfaltem, za którym szczerze mówiąc nie przepadamy zdecydowaliśmy się odwiedzić to miejsce dwie niedziele z rządu. Myślę, że to mówi samo za siebie. Hala Barania  jest po prostu obowiązkowym punktem dla każdego miłośnika spokojnych, niezbyt wymagających wędrówek. Do  Bacówki dostaniemy się z  Kamesznicy drogami pożarowymi,  tylko ostatnie podejście nieco bardziej wymagające, ale za to krótkie.

29 maja 2023 roku  wybraliśmy się  na Halę Baranią na rowerze.  Zdjęcia z tej wycieczki znajdziecie w dalszej części wpisu 😊

Trasa: Kamesznica (poza szlakiem / droga pożarowa) – Hala Barania / Bacówka na Hali Baraniej – powrót tą samą trasą

Data:  15 listopada 2020 / 22 listopada 2020

Dystans: około  11.70 km

Czas trwania:  około 2:45 h (sam przemarsz)

Minimalne wzniesienie:   597 m

Maksymalne wzniesienie:   1026 m

Parametry z aplikacji Google Fit

Jeśli chcesz zobaczyć jak wygląda trasa zimą koniecznie zajrzyj tutaj:  Hala Barania zimą

Kamesznica parking

Samochód zostawiamy na  parkingu leśnym  w  Kamesznicy.  Mimo weekendu nie mieliśmy problemu ze znalezieniem wolnego miejsca – jest ich tu naprawdę pod dostatkiem. Nie mam jednak pojęcia, jak wygląda sytuacja z parkowaniem tu w sezonie letnim. Na pewno kiedyś to sprawdzimy i podzielę się z Wami spostrzeżeniami 😉

Z  parkingu leśnego  wychodzimy na asfaltową drogę widoczną na powyższym zdjęciu i kierujemy się prosto w górę. Obydwa niedzielne poranki były wyjątkowo zimne. Trawa była zmrożona, a lodowaty wiatr smagał nasz lica. Po przejściu około 200 metrów dochodzimy do drewnianego budynku, w którym znajduje się  Ostoja pod Jodłą u podnóża Baraniej Góry.  Z tabliczki dowiadujemy się, że będziemy maszerować drogą pożarową  W-16 w Kamesznicy.

Na trasie będziemy przechodzić przez kilka mostków. Pierwszy mijamy za  Ostoją pod Jodłą.  Póki co idziemy wygodną, asfaltową drogą. Marsz urozmaica nam szum płynącej po lewej stronie Rzeki Kameszniczanki  (inaczej  Bystra).Od parkingu przeszliśmy niespełna kilometr (0.90 km) i przechodzimy przez kolejny most, za którym po prawej stronie jest odejście na drogę pożarową W-18  – my nie skręcamy, kierujemy się nadal prosto.Robimy parę kroków i przechodzimy przez kolejny mosteczek. Za mostem, po lewej stronie na drzewie zauważymy kapliczkę leśną.  Idziemy nadal asfaltem.

1.40 km przechodzimy kolejny most idący nad  Rzeką Kameszniczanka.

Na dalszym odcinku przechodzimy przez dwa kolejne mostki (1.90 km oraz 2.25 km). Za drugim mostkiem jest rozwidlenie w prawo jest droga pożarowa  W-17  – my kierujemy nadal prosto.2.45 km kończy się asfalt, co nie oznacza, że będzie szło się niewygodnie, ponieważ od teraz będziemy poruszać się po brukowanej nawierzchni.

Po chwili na trasie jest kolejne rozwidlenie – w lewo idzie  droga pożarowa W-20,  my kierujemy się nadal przed siebie. Lekko pniemy się w górę. Nasz synuś przez cały czas doskonale się bawi. Wciela się w jedną z postaci Minecraft i wywija mieczem z sopla. 

Na liczniku mamy niespełna 3.30 km i brukowana droga zamienia się znowu w asfalt. Cały czas lekko pniemy się w górę.

Po około 500 metrach (3.50 km) nasza droga zakręca w lewo. Tuż przed skrętem udaje mi się uchwycić pierwsze w tym roku sople oraz zmrożoną trawę i liście. Mijamy punkt czerpania wody. 

Ciekawostka!  Mamy możliwość zrobienia dużego skrótu skręcając w tym miejscu (zdjęcie powyżej) w prawo. Mieliśmy przyjemność iść tą trasą 15 listopada. Droga jest o wiele mniej wygoda i dość stromo pnie się w górę. Skrót oznaczyłam na mapie kolorem czerwonym. Tej opcji nie polecam osobom wybierającym się na  Halę Baranią  z wózkiem 😉

Po skręcie w lewo żegnamy się z asfaltem. Od teraz maszerujemy idącą w górę szeroką, wygodną drogą.

Około 3.95 km skręcamy w prawo na  drogę pożarową W-22.  Po skręcie nadal idzie się przyjemnie. Z każdym krokiem wspinamy się coraz wyżej.

Powoli otwierają się widoki na  Beskid Żywiecki  z  Babią Górą  na czele. Na około piątym kilometrze możemy podziwiać nieśmiało wynurzające się w oddali  Tatry.  Idziemy ku górze szeroką, wysypaną drobnymi kamyczkami, ubitą drogą.Po niespełna 400 metrach (5.40 km) skręcamy w lewo z naszej szerokiej drogi, wchodzimy na nieco mniej wygodną ścieżkę. Pniemy się w górę. Na tym odcinku odwracając się za siebie nadal możemy nacieszyć oczy widokami na  Beskid Żywiecki  oraz Tatry.

Hala Barania

5.65 km wychodzimy na dole  Hali Baraniej  –  980  –  1045 m n.p.m. – Obszar Natury 2000 Beskid Śląski. W oczy rzuca się stojąca na górze hali drewniana  Bacówka na Hali Baraniej,  która została wybudowana całkiem niedawno, bo w  2009  roku.  Poprzednia spłonęła kilkadziesiąt lat temu. Polana należy administracyjnie do  Kamesznicy  (Gmina Milówka).  Pierwsze owce były wypasane tu już w  XVII wieku. 

Od tablicy informacyjnej do drewnianej chaty –  Bacówki na Hali Baraniej  dzieli nas zaledwie 250 metrów. Idziemy w górę polany. Jest tu otwarta przestrzeń, więc wiatr daje nam popalić. Na szczęście podczas naszej pierwszej wizyty na  Hali Baraniej  udało się nam ochronić przed wiatrem w namiocie, a za drugim Bacówka  była wolna, więc rozgościliśmy się oraz ogrzaliśmy się w środku.  Od parkingu przeszliśmy niespełna sześć kilometrów (5.90 km) i stajemy przy chacie na  Hali Baraniej.  Z polany rozciągają się wspaniałe  widoki na wschód.  Widać doskonale  Beskid Żywiecki  (masyw Romanki, Pilska,  Lipowskiej  oraz  pasmo Babiej Góry).  Nam przy dobrych warunkach z  Hali Baraniej  udało się zaobserwować  Tatry.

Hala Barania zdjęcia

Góry uczą smaku rzeczy prostych, takich, których nie doceniamy.”  ~ Stanisław Biel

Hala Barania na rowerze

Bacówka na Hali Baraniej

Bacówka na Hali Baraniej  jest doskonałą propozycją na nocleg w górach. Chatka wyposażona jest w łóżka, antresolę, ławę oraz piec, dzięki któremu można się w nocy ogrzać. Na  Hali Baraniej  spędzamy miło czas popijając z mężem kawkę, szamając domową zupkę, wygłupiając się oraz podziwiając cudowne widoki. Jest to miejsce, do którego będziemy wracać. Najbliższą wizytę mamy w planach w  Bacówce na Hali Baraniej  w te ferie. Liczymy na duże ilości białego puchu  😉 

Barania Góra

Dla osób zainteresowanych dalszą wędrówką dodam, że z  Hali Baraniej  można bardzo szybko i łatwo dostać się na  Baranią Górę  –  1220 m n.p.m.  Od  Baraniej Góry  dzieli nas około 1,2 km. Poniżej zamieszczam kilka zdjęć z naszej zimowej wizyty na  Baraniej Górze  (2017 r).  Charakterystyczna dla tego szczytu jest 15 metrowa wieża widokowa,  z której rozciąga się szeroka panorama na niemalże cały  Beskid,  Małą Fatrę,  Góry Choczańskie  oraz  Tatry. 

Zapraszam do śledzenia mojego bloga na Facebooku:  Blog szlakowe.pl i na Instagramie: @greenmagpic

Zdobywamy szczyty dla Hospicjum 2020