W drugą połowę kwietnia wybraliśmy się  na malowniczą, ale i dość wymagającą trasę prowadzącą na jedną z naszych ulubionych hal w Beskidzie Żywieckim.  Mowa  o Hali Cudzichowej,  którą zdobyliśmy  ze Złatnej Huty.  Na 12 kilometrach pokonaliśmy około 670 metrów różnicy wzniesień.  Na opisanym przeze mnie szlaku  nie brakuje stromych podejść.  Dodatkowo w dniu naszej wycieczki  w wielu miejscach zalegało sporo miękkiego, zapadającego się śniegu.  Mimo wszystko,  jesteśmy pod ogromnym wrażeniem tej trasy  i na pewno  jeszcze nieraz na nią wrócimy.

Trasa:  Złatna Huta (szlak czarny) – skrzyżowanie szlaków (szlak żółty) – Przełęcz Bory Orawskie (szlak niebieski) – Trzy Kopce (szlak niebieski / szlak czerwony) – Palenica – Hala Cudzichowa – powrót tą samą trasą – Wodospad W Złatnej Hucie

 

Data wycieczki:  16 kwiecień 2023 r.

Dystans: 12 km

Czas trwania:  4,5h (sam przemarsz z ośmioletnim dzieckiem)

Minimalne wzniesienie: 740 m

Maksymalne wzniesienie:  1339 m

Złatna Huta parking

Samochód zostawiliśmy  na bezpłatnym parkingu w Złatnej Hucie  (dokładne parametry parkingu podaję poniżej). Mimo dość wczesnej godziny parking pękał w szwach. Jest to popularne miejsce głównie ze względu  na biegnący stąd czarny szlak na Rysiankę.

Poza Rysianką,  można wybrać się stąd również  na Krawców Wierch,  bądź tak jak my  udać się w kierunku Trzech Kopców  i wydłużyć wędrówkę do Hali Cudzichowej.  I to właśnie obrana przez nas trasa okazała się strzałem w dziesiątkę.  Mimo weekendu spotkaliśmy na niej pojedynczych turystów.

Muszę również dodać, że  druga połowa kwietnia jest doskonałym czasem na podziwianie beskidzkich krokusów,  których w tych rejonach nie brakuje.

Złatna Huta szlak czarny

Pierwsza część trasy na Halę Cudzichową  biegnie  ze szlakiem czarnym na Rysiankę.  Na tym odcinku jest nieco tłoczniej. Z parkingu skręciliśmy zgodnie z  oznaczeniami w lewo i przeszliśmy  przez most prowadzący nad Potokiem Bystra.

Za mostem, po lewej stronie drogi ustawione są tablice informacyjne zatytułowane  SZKLANY SZLAK.  Jako ciekawostkę dodam, że Złatna Huta  jest znana między innymi  z działającej na terenie wsi w XIX wieku huty szkła.  Są tu drewniane stoliki z ławeczkami oraz pierwsza stacja biegnącego tu  SZLAKU  PAPIESKIEGO.

Kierowaliśmy się  w górę szlaku czarnego  szeroką i wygodną drogą.

… km – minęliśmy znajdujące się  po lewej stronie szlaku czarnego miejsce biwakowe.  Drewniana wiata, ławeczki na pewno zachęcą niejednego turystę do odpoczynku.

Minęliśmy  drugą stację na SZLAKU PAPIESKIM.

1 km –  szlak czarny skręcił w lewo, przeszliśmy po mostku prowadzącym  nad Potokiem Bystra.

Po chwili  znaki czarne  skręciły ostro w prawo. Od tego momentu droga pięła się w górę. Na szlaku miejscami zalegały resztki śniegu, nie brakowało również błota.

Skrzyżowanie szlaku czarnego ze szlakiem żółtym

1,7 km – podejście doprowadziło nas do miejsca, w którym  jest skrzyżowanie szlaku czarnego na Rysiankę oraz szlaku żółtego prowadzącego do Przełęczy Bory Orawskie.  W tym miejscu  porzuciliśmy czarne znaki i udaliśmy się szlakiem żółtym prowadzącą w dół drogą leśną.  Szacowany czas dojścia  do Przełęczy Bory Orawskie to 15 minut.  Muszę przyznać, że jest to jeden z ciekawszych odcinków na tej trasie. 16 kwietnia zalegało tu jeszcze sporo śniegu, przez który było dość ślisko.

1,9 km – doszliśmy do drewnianego mostku / kładki prowadzącej  nad Potokiem Bystra.  Po przejściu przez mostek czekała nas jeszcze przeprawa po kamieniach przez kolejną część potoku.

Następnie  szlak żółty  skręcił w lewo i prowadził nas bardzo stromo pod górkę przez około 100 – 150 metrów.

Po tym podejściu  szlak żółty  skręcił  ostro w prawo na leśną ścieżkę idącą bardzo stromo w górę (przez kolejnych około 50 metrów).

Przełęcz Bory Orawskie szlak niebieski graniczny

2,1 km –  Przełęcz Bory Orawskie położona 935 m n.p.m.  To tutaj  przeszliśmy na niebiski szlak graniczny  biegnący  na Trzy Kopce (1 h).  Jako ciekawostkę dodam, że  szlak niebieski w przeciwnym kierunku  prowadzi  na Krawców Wierch  (1.30 h).

Na niebieskim szlaku granicznym biegnącym na Trzy Kopce  czekała nas początkowo wędrówka idącą w górę drogą leśną. Na tym odcinku mieliśmy okazję podziwiać wyłaniającą się zza drzew  po lewej stronie szlaku niebieskiego Halę Rysiankę ze schroniskiem,  a po prawej  ośnieżone Tatry.  Nie brakowało również  pojedynczych krokusów  rosnących tuż przy drodze.

3,4 km –  szlak niebieski  dla odmiany na moment zaczął schodzić leciuteńko w dół. Na szerokiej drodze zalegało sporo błota. Nie brakowało również śniegu, którego z każdym krokiem było coraz to więcej.

4 km  – do tego momentu było bardzo łagodnie, ale od teraz  na szlaku niebieskim mieliśmy do pokonania dość strome podejście, które doprowadza nas na górę Trzech Kopców.

Trzy Kopce szlak niebieski / szlak czerwony

4,4 km – dotarliśmy  na Trzy Kopce  położone 1216 m n.p.m.  Jest to  szczyt należący do Grupy Pilska.  Krzyżują się tu dwa szlaki: szlak niebieski oraz szlak czerwony  (Główny Szlak Beskidzki).

Z Trzech Kopców  można udać się  szlakiem czerwonym na Rysiankę (45 minut), bądź w przeciwną stronę  do Schroniska na Hali Mizowej  (2h). My obraliśmy właśnie ten kierunek i  razem ze szlakiem czerwonym  udaliśmy się szeroką i zaśnieżoną drogą przed siebie. Na tym odcinku droga była dość łagodna. Momentami schodziła nawet lekko w dół. Był to dość długi i monotonny odcinek. Do tego we znaki dawał się nam tu mroźny wiatr.

Do Hali Cudzichowej mieliśmy jeszcze około 1,2 km, droga zaczęła iść w górę. I tak było już  do samego szczytu Palenica.  Szło się dość ciężko przez mokry i zapadający się śnieg.

Palenica

6,1 km –  Palenica  położona  1339 m n.p.m.  W okolicy szczytu jest miejsce wypoczynkowe (drewniany stół, ławka), które w dniu naszej wyprawy było niemalże całkowicie zakryte przez śnieg.

Od szczytu Palenica  droga schodziła w dół  aż do samej Hali Cudzichowej.

Hala Cudzichowa

6,3 km doszliśmy  do przepięknej Hali Cudzichowej,  z której doskonale widać  Beskid Żywiecki.  Wrażenie robiło przede wszystkim ośnieżone jeszcze  Pilsko 1557 m n.p.m.  Jako ciekawostkę dodam, że w dawnych czasach  na Hali Cudzichowej  wypasane były owce. Nazwa tego miejsca wywodzi się  od nazwiska jednego z pierwszych właścicieli tej hali: „Cudzik” (źródło Wikipedia).

Zdecydowaliśmy się  zejść w dół Hali Cudzichowej w poszukiwaniu drewnianej chatki,  niestety bezskutecznie. Okazało się, że po chatce nie ma już śladu. Znaleźliśmy jednak miejsce, w którym jeszcze nie tak dawno temu stała.  Właśnie w tym miejscu mogliśmy podziwiać piękne krokusy. Zdecydowaliśmy się na dłuższy odpoczynek na hali. Nie zabrakło ciepłej herbatki i jajecznicy. Szkoda tylko, że przez cały ten czas towarzyszył nam mroźny wiatr.

Krokusy w Beskidach

Tak jak już wspominałam,  druga połowa kwietnia to wręcz doskonały czas na podziwianie beskidzkich krokusów.  I wcale  nie trzeba jechać w Tatry,  aby nacieszyć oczy fioletowym szafranem.  Z dala od tłumów… w ciszy… w spokoju… 💜

Chatka pasterska na Hali Cudzichowej – wspomnienia

W 2020 roku na Hali Cudzichowej odpoczywaliśmy przy drewnianym szałasie.  Aktualnie chatka to już tylko wspomnienia. Nie mam pojęcia co się z nią stało… Prawdę mówiąc, już te trzy lata temu nie była ona w dobrym stanie technicznym… Być może wymagała rozebrania… Bez wątpienia  dodawała ona Hali Cudzichowej tatrzańskiego klimatu.  Pamiętam, jak wysłałam przyjaciółce  poniższe zdjęcie z pozdrowieniami z Beskidów.  Odpisała, że była pewna, że to ujęcie z Tatr.

Złatna Huta Wodospad

Po powrocie na parking w Złatnej Hucie warto podejść do jednego z większych wodospadów w tym rejonie,  który znajduje się około 100 metrów od parkingu. Zachęcam do kliknięcia niebieskiego linku powyżej i zapoznanie się z wszystkimi szczegółami  🙂

Zapraszam do śledzenia mojego bloga na Facebooku:  Blog szlakowe.pl i na Instagramie: @greenmagpic